De grootste hoeveelheid van de Cetacea ontwikkelden zich en stieven uit lang voor de moderne mens verscheen. Er zijn ongeveer 78 soorten levende Cetacea die in twee groepen verdeeld zijn, vooral gebaseerd op het type eetorgaan in de mond. Er is nog een derde ondersoort die bestaat uit de uitgestorven �familieleden� van de moderne walvissen (Archaeoceti). De Mysticeti (baard- of baleinwalvissen) bevatten 11 soorten. Deze hebben geen tanden, maar lange, driehoekige platen van hoorn die aan het gehemelte in de mondholte hangen. Met behulp van deze �baarden� zeven ze garnalen en vissen uit het water of woelen de zeebodem om op zoek naar kokerwormen en andere kleine diertjes. De Odontoceti (tandwalvissen, odonto=tand, cetus=een walvis) bestaan uit ongeveer 68 levende soorten van walvissen, dolfijnen en bruinvissen die tanden op hun kaken hebben. Over de verdere taxonomische onderverdelingen in beide subordes is men het nog niet eens. Er zijn nog 10 tot 15 voorgestelde families waarvan sommigen slechts ��n enkele soort bevatten. De grootste familie (Delphinidae) bevat meer dan 30 soorten van dolfijnen. Terwijl er scherp omlijnde anatomische verschillen tussen bruinvissen en dolfijnen bestaan die daarom twee verschillende families krijgen, zijn de anatomische verschillen tussen dolfijnen en de Orcinus orca, de Pseudorca crassidens, de Feresa attenuata en Globicephala relatief klein zodat het moeilijk te verantwoorden blijkt, deze grotere dolfijnen hun eigen familie te geven (Globicephalidae door sommige auteurs). De term walvis, dolfijn of bruinvis is nuttig als een algemene term om de afmetingen van het dier te geven, alsook de taxonomische informatie. Cetacean soorten met lengtes van 3 meter en meer zijn meestal walvissen, en de kleinere vallen uiteindelijk binnen twee categorie�n, nl. dolfjinen of bruinvissen, de bruinvissen de kleinste van deze twee. Er bestaan echter uitzonderingen. De bruinvis Australophocaena dioptrica is groter dan sommige dolfijnen (Cephalorhynchus, Sotalia en sommige Lagenorhynchus soorten) en de volwassene dolfijn Tursiops truncatus kan groter zijn dan de volwassene walvis Kogia simus. Het is daarom duidelijk dat zolang enkel de lengte wordt geraadpleegd, er een overgangsgebied is waar benamingen niet exact kunnen toegepast worden. De baardwalvissen kunnen in vier families worden geplaatst: 1. Balaenidae (waarin de B. mysticetus en B. glacialis zich bevinden) 2. Balaenopteridae (waarin B. musculus en M. novaeangliae zich bevinden) 3. Eschrichtiidae (waarin slechts ��n enkele soort voorkomt, de grijze walvis, de E. robustus) 4. Neobalaenidae (waarin slechts ��n enkele soort voorkomt, de Caperea marginata) De tandwalvissen kunnen in zes families worden geplaatst: 1. Delphinidae (waarin de dolfijnen en de zwaardwalvissen en �pilot� walvissen zich bevinden) 2. Monodontidae (waarin de Beluga en de Narwal zich bevinden) 3. Phocoenidae (waarin de bruinvissen zich bevinden) 4. Physeteridae (waarin de potvis zich bevindt) 5. Platanistidae (waarin de rivierdolfijnen en de La Plata dolfijn Pontoporia blainvillei zich bevinden) 6. Ziphiidae (waarin spitssnuitdolfijnen zich bevinden) Zie bijlage voor illustraties.